Nicolaas Jacob (Nico) Bijkerk - Burgh
Grootvader Nico (enige zoon) staat natuurlijk nog duidelijk op het netvlies van de huidige ondernemers. Het vak geleerd van vader Johan. Achter in de zeventig, liep Nico immers nog op de
bouwplaatsen rond. Op het moment dat hij met zijn brommertje bij het oversteken door een auto werd geschept, eindigde opa's werkzame periode. Nico was een precieze, behoedzame man. Een vakman die
ook op latere leeftijd kritiek op de nieuwe lichting bouwers niet schuwde. Naast zijn zoon Johan, had hij altijd enige personeelsleden. In het takenpakket van Thonis Barendse stond: elke
maandagmorgen de was door de wringer draaien bij oma Jans. En er moest veel aan de hand zijn om hiervan af te wijken.
Nico startte nooit ergens een nieuw karwei als het andere nog niet klaar was. Hij was de vakman en maakte dat zelf uit, dat waren andere tijden! Op het moment dat hij aan de financiën twijfelde,
moest er ook nog een 'borg' komen. Zijn gehele leefpatroon was gebaseerd op orde en regelmaat. Hij verhuurde enige woningen, en zat evenals zijn vader in het bestuur van de Boerenleenbank. In het
archief der vergunningen zijn nog veel tekeningen van opa te vinden.
Zoon Cor bouwt een indrukwekkende carrière op in de wegenbouw. Zoon Johan wordt ook weer metselaar. Op 26 augustus 1949 gaan Nico en Johan een vennootschap aan om er vervolgens een jaar later een
punt achter te zetten.
Nico en Jans verhuizen naar de Burghse Ring 5 (waar nu Willem Boot woont). Nico en Jans slijten hun laatste jaren in het verzorgingshuis Duinoord in Haamstede; ze worden resp. 88 en 92 jaar oud.
Johannes Bijkerk - Burgh
Johan Bijkerk is op 26 september 1920 geboren in Burgh. Een markante man, met durf, die het bedrijf naar een hoger niveau tilde. Johan werkte op het gevoel, een hoofdrekenaar, die nooit lang
nadacht om tot een beslissing te komen. De Ambacht- school maakte hij niet eens af, want werken was veel interessanter. Ondanks zijn intelligentie, gaf zijn werklust de doorslag.
Het in loondienst werken bij vader Nico heeft dan ook niet zo lang geduurd. Na één jaar vennootschap, neemt hij in 1950 het metselbedrijf over. Beiden waren driftig van aard, en inmiddels was er
een derde vennoot in het bedrijf opgenomen. Het afhankelijk zijn van een timmerbedrijf voor een bouwwerk werkte niet goed. Met dorpsgenoot/timmerman Nico Steur wordt -onder de naam Bijkerk &
Steur in juli 1948 een Vennootschap onder Firma aangegaan. Deze combinatie is geen succes, de firmanten liggen elkaar niet zo en de combinatie wordt door Johan op 31 december 1958
ontbonden.
Johan gaat alleen verder met een aannemingsbedrijf, waarin hij zowel metsel als timmerwerk zelfstandig gaat uitvoeren. In deze turbulente periode moet ook het personeel kiezen tussen de 2
werkgevers, en ook hier dus een breuk. De breuk is een dappere beslissing, in dezelfde periode openbaren zich de eerste verschijnselen van Johan's Multiple Sclerose (MS). Op dat moment moet hij
vanaf de grond opnieuw beginnen, met een slopende ziekte voor de deur!
Een ongelofelijke prestatie, waarbij direct zijn vrouw Lena Bijkerk-van Wingen genoemd dient te worden. Lena heeft wel twee standbeelden verdiend, haar steun en inzet is bijna niet te bevatten.
Johan gaat gewoon door. Door zijn ziekte valt hij zo vaak dat hij, een jaar rond, ontvelde handen heeft. Hij blijft ook auto rijden, waarbij hij op het laatst, zijn been met de hand oplicht om
het rempedaal te kunnen bereiken. Al zittend achter zijn tafel of in de auto is hij 'de aannemer', duidelijk aanwezig en ondanks de loodzware opgave geniet hij met volle teugen. Zijn laatste
periode vanuit de rolstoel, maakt hem niet uit, hij gaat gewoon door met hulp van zijn Lena.
Een groot aanbod van werk, na de watersnoodramp, in de zestiger jaren, komt het toerisme goed op gang in Zeeland. Ook gepensioneerden en later pendelaars ontdekken het mooie Schouwen-Duiveland.
Johan pakt zijn kansen; zijn bedrijf groeit. Met een partnerarchitect gaat hij ook in de projectontwikkeling; deze term bestond toe nog niet eens. Woningen, gronden, campings, vele objecten
werden gekocht en soms weer snel doorverkocht. Met zijn partner A.K. Giljam, sticht hij o.a. Camping Julianahoeve in Renesse, woningpark Hoge Hilleweg in Westenschouwen, woningen in Nieuw
Haamstede, en later zelfstandig nog het Roggebos en Boeyesbosch in Burgh. Uit deze periode is ook het bungalowpark Horizon te Renesse, dat nu nog eigendom is en geëxploiteerd wordt door de
familie Bijkerk. Johan was ook zeer geïnteresseerd in openbare verkopen van roerende goederen.
In 1978 neemt Johan installatiebedrijf Soeters Haamstede over. Waarom? Gewoon, het werd hem aangeboden. Het was wel makkelijk in combinatie met de bouwactiviteiten, werk genoeg, en er waren aan
dit bedrijf goede vakmensen verbonden. Het was niet simpel om zo'n afwijkende activiteit in te passen, maar ach dat ziet hij dan later wel. Johan was er de man niet naar om daar over in te
zitten.
Johan Bijkerk overlijdt plotseling op 64 jarige leeftijd in Burgh.
Jan Bijkerk en Bas Bijkerk - Burgh
Jan en Bas Bijkerk zijn beide vanaf hun 15e jaar bij het bedrijf betrokken geweest. Door de handicap van vader Johan is er geen tijd voor langdurige scholing, er was ondersteuning nodig
en wel snel. Na de Technische School, die toen nog drie jaar was, direct aan de slag. Jaren van werken en in de vrije tijd leren volgen. Zo was dat toen gewoon, en je overkwam er niets van.
Uiteraard zijn de tijden veranderd, en is zo'n start niet raadzaam, maar de omstandigheden vereisten echter zo'n aanpak. Het vak is van ervaren vakmensen geleerd. Op jonge leeftijd werd je geacht
al leiding te kunnen geven aan behoorlijke bouwwerken. En, het zelf te kunnen voordoen! Het ambachtelijke handwerk beheersen, was een voorwaarde om überhaupt praatjes te mogen hebben. De grote
roerganger, uit de rolstoel Johan Bijkerk, uitte zich niet snel tevreden het was zelden genoeg, precies wat hij van zichzelf vergde. Anderzijds was hij makkelijk, rechtvaardig en hield van het
leven. Je kon alles van hem krijgen, maar daar moest altijd een prestatie tegenoverstaan; geen beloning zonder inspanning. Een onvergetelijke man, die zijn stempel duidelijk op het bedrijf en de
mensen heeft gedrukt. Verantwoordelijkheid, plicht en trots, daar ging het om.
Ook al in die periode had Bijkerk excellente vakmensen die heel veel jaren aan het bedrijf verbonden waren. Inmiddels zijn de oudste werknemers van nu, de leerlingen uit de startperiode van Bas
en Jan. 'Het aannemer zijn' werd niet specifiek geleerd, het werd met de paplepel ingegeven. Geen proeven of testen maar met schade en schande wijs worden. Begin maar ergens. Als broekjes,
onder de twintig jaar, was dat niet altijd makkelijk. Mensen die soms al meer twintig jaar in het bedrijf werkten, lagen soms dwars, anderzijds hielpen ze je dikwijls onvoorwaardelijk. Deze namen
vergeet je nooit meer.
In mei 1992 werd Hanse Staalbouw overgenomen; een bedrijf waar toen incidenteel prettig mee werd samengewerkt. Het plotseling overlijden van hun directeur, bracht ongewild deze gelegenheid.
Het bedrijf is ontstaan uit de smeden Hanse, die in Sirjansland generaties lang excellente boerensmeden waren. De cultuur van dit bedrijf paste goed bij Bijkerk en hier werkten mensen die
vertrouwen wekten! Inmiddels is Hanse Staalbouw zelfstandig verder gegaan.
Pieter van Moort - Burgh
In 2012 krijgt Bijkerk een nieuwe directeur, Pieter van Moort. Pieter werkt dan al 14 jaar bij het bedrijf, dus hij kent het door en door. Nadat hij bij een architectenbureau heeft gewerkt, begint hij in 1998 als werkvoorbereider bij Bijkerk. Later wordt hij projectleider. De bouw is altijd al zijn passie geweest en ook droomde hij van een eigen zaak. De Bijkerk broers hadden zelf geen opvolging voor het bedrijf en dus was Pieter de logische opvolger. En zo werd er met alle vertrouwde vakmensen verder gewerkt aan alle mooie projecten, zoals we gewend waren.
Bij Bijkerk worden de projecten met korte lijnen aangestuurd. Dat is de kracht van het bedrijf en het is voor de klant heel fijn. Ondanks de crisis een aantal jaar geleden hebben we altijd gestaan voor goede kwaliteit. Onze focus ligt op woningbouw, utiliteitsbouw en natuurlijk ook verbouw. En voor Bijkerk geldt: hoe moeilijker de opdracht hoe leuker we het vinden!
We zijn benieuwd naar alle mooie projecten die we in de toekomst mogen gaan realiseren!